Saturday, October 25, 2025

Virgin Forest Trail (VFT) 2025 "Paranesti Path 46km" (english version)

 

 
 
This race had long been on my must-do list. I had visited the riverbanks of the Nestos River, on the Xanthi side, back in my university years — and they had utterly captivated me.
 
For ultra trail runners, the 100-mile race (VFUT) is often described as an “Odyssey” through the National Park of the Rhodope Mountain Range. I chose the shorter 46 km route — more than enough to offer you memories and images that will stay with you for a lifetime.
 
The virgin forest of Paranesti, in the region of Drama, stands there majestic and timeless, waiting to guide you through its trails, its river, and its countless species of flora and fauna — teaching you the pure harmony and respect that should define the relationship between humans and nature.
 
The start was scheduled for Saturday at 08:30, with the temperature barely reaching 10°C. The conditions were perfect for a long run through a unique ecosystem. In mountain races that last for hours, every detail matters; one small oversight can make your effort much harder — or even threaten your finish. This time, my dilemma was whether to use trekking poles. I eventually decided not to, since I didn’t have a quiver to store them, and I believe it was the right choice — in the second half of the race, they would have been nothing but extra weight in my hands.
 

 
 
The starting line was set right outside the train station of Paranesti, and soon after the start, the route led us uphill, away from the village and into the forest. The race takes place in the heart of autumn, when the landscape is dominated by warm orange and yellow hues, and the crisp breeze hints that winter is near. The smoke from the chimneys in the village below had already given us a taste of that.
 

 
 
The course climbs steadily until around the 22nd kilometer, opening up every now and then into small clearings that reveal breathtaking views. By then, you’re deep inside the forest. The sounds of human activity have faded completely — all you hear is the river, your breath, and your footsteps. The vegetation is lush, and only the narrow trail reminds you that someone once passed through here. At the 19 km mark lies the main aid station, “Sili.” From there, and for the next nine kilometers until you circle back to it, bear tracks appeared constantly along the trail!
 

 
 

The scenery keeps changing — beeches give way to plane trees, birches, and pines. The sunlight struggles to pierce through the thick canopy. The descent has begun, and caution is needed; fatigue has already reduced your reflexes and joint elasticity. The final eight kilometers follow a stunning riverside path under the shade of tall plane trees, with gentle slopes and serene views.

A trail race, beyond its physical challenge, is defined by its organization and the hospitality of locals and volunteers — and in these aspects, the VFT truly excels. Every aid station was staffed with warm, helpful volunteers, and the course marking was flawless.

I wholeheartedly recommend adding this race to your calendar for next year. It’s an experience you’ll never forget.

 

Sunday, October 19, 2025

Περίοδος tapering για δρομείς μεγάλων αποστάσεων

Source

     Μια βασική περίοδος κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας ενός δρομέα για συμμετοχή σε αγώνα μεγάλης απόστασης, είναι το φορμάρισμα (tapering period). Κατά την περίοδο αυτή, ο προπονητής θα επιδιώξει να ξεκουράσει τον αθλητή, με τον κατάλληλο τρόπο ώστε να μεγιστοποιηθούν τα οφέλη της βασικής προετοιμασίας που εξαιτίας της κόπωσης, δεν είναι ακόμη εμφανή στην απόδοσή του. 

    Παρά το ότι υπάρχουν ακόμα πολλές έρευνες σε εξέλιξη ώστε να αποσαφηνιστεί ο τρόπος που επιτυγχάνεται το φορμάρισμα, σε αθλητές διαφορετικού φύλου ή διαφορετικού επιπέδου, υπάρχουν κάποιοι κανόνες που είναι ήδη αποδεκτοί και ακολουθούνται από προπονητές και αθλητές.

 1. Ο όγκος της προπόνησης ξεκινά να μειώνεται προοδευτικά περίπου 21 ημέρες πριν την ημέρα του αγώνα στόχου. 

2. Τα εβδομαδιαία χιλιόμετρα μειώνονται σταδιακά και η μείωση τους, κινείται ποσοστιαία από 40 έως 70% σε σχέση με τον όγκο της προηγούμενης περιόδου πρετοιμασίας. 

3.  Η ένταση διατηρείται σε υψηλά επίπεδα. Αν ελαττωθεί η ένταση, θα σας οδηγήσει σε ένα πλατό απόδοσης την ημέρα του αγώνα. Επίσης, η συχνότητα προπονήσεων παραμένει ίδια. Αν τρέχατε συνήθως 4- 5 ημέρες την εβδομάδα, διατηρήστε το. 

4. Δώστε έμφαση στον καλό ύπνο που βοηθάει την μυική αποκατάσταση και σε προγράμματα διατάσεων. Φροντίστε το σώμα σας.

5. Διατηρήστε μια υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή και αποφύγετε νέες τροφές. Τις τελευταίες ημέρες θα πρέπει να επιδιώξετε υπερπλήρωση υδατανθράκων. Ταυτόχρονα, φροντίστε την διαρκή και επαρκή ενυδάτωση του σώματος σας. 

 6. Η περίοδος φορμαρίσματος ενδέχεται να σας οδηγήσει σε προβληματισμό σχετικά με το επίπεδο της φυσική σας κατάστασης. Παραμείνετε συγκεντρωμένοι στον αγώνα στόχο και αποφύγετε επιπλέον ψυχική πίεση. Μην προσπαθήσετε να καλύψετε χαμένες προπονητικές μονάδες κατά τη περίοδο του φορμαρίσματος. Είναι πιθανό να σας οδηγήσει σε τραυματισμό ή κόπωση.

Το φορμάρισμα δεν είναι περίοδος απραξίας, αλλά ευκαιρία να αφήσετε το σώμα σας να δείξει όλη τη δουλειά που κάνατε. Εμπιστευτείτε τη διαδικασία!

References  

References 2

Tuesday, October 14, 2025

Virgin Forest Trail (VFT) 2025 "Paranesti Path 46km"

 
 
Η συμμετοχή μου σε αυτόν τον αγώνα βρισκόταν στη λίστα των must do αγώνων, καθώς τις παραποτάμιες περιοχές του Νέστου, από την πλευρά της Ξάνθης, τις είχα επισκεφτεί στα φοιτητικά μου χρόνια και με είχαν μαγέψει.
 
Αν και για τους δρομείς του ultra ορεινού τρεξίματος ο αγώνας των 100 μιλίων (VFUT) αποτελεί τον ορισμό της “Οδύσσειας” μέσα στο Εθνικό Πάρκο Οροσειράς της Ροδόπης, εγώ συμμετείχα στη συντομότερη διαδρομή των 46 χιλιομέτρων – αρκετή για να σου χαρίσει εικόνες και εμπειρίες που θα σε συνοδεύουν για μια ζωή.
 
Το παρθένο δάσος της περιοχής του Παρανεστίου στη Δράμα στέκει εκεί αγέρωχο, έτοιμο να σε υποδεχτεί μέσα από τα μονοπάτια του, τον ποταμό και τα δεκάδες είδη πανίδας και χλωρίδας του, για να σου διδάξει την απόλυτη αρμονία και τον σεβασμό που θα έπρεπε να χαρακτηρίζουν τη σχέση ανθρώπου και φύσης.
 
Το Σάββατο στις 08:30 είχε οριστεί η εκκίνηση, με τη θερμοκρασία να μην ξεπερνά τους 10°C. Οι συνθήκες ήταν ιδανικές για μια περιήγηση σε ένα μοναδικό οικοσύστημα. Σε αγώνες ορεινού τρεξίματος που αναμένονται πολύωροι, πρέπει να έχεις προβλέψει κάθε ενδεχόμενο· μια μικρή παράλειψη μπορεί να δυσκολέψει την προσπάθειά σου και να θέσει σε κίνδυνο τον τερματισμό. Ο δικός μου προβληματισμός αφορούσε τη χρήση ή όχι των μπατόν. Αποφάσισα τελικά να μην τα χρησιμοποιήσω, καθώς δεν διαθέτω φαρέτρα αποθήκευσής τους — και νομίζω ότι έκρινα σωστά, αφού στο δεύτερο μισό του αγώνα θα ήταν απλώς περιττό βάρος.
 

 
 
Ο χώρος της εκκίνησης βρίσκεται έξω από τον σιδηροδρομικό σταθμό του Παρανεστίου, και πολύ σύντομα η διαδρομή απομακρύνει τους δρομείς από το χωριό, με ανοδική πορεία προς το δάσος. Ο αγώνας διεξάγεται στην καρδιά του φθινοπώρου· το πορτοκαλοκίτρινο χρώμα κυριαρχεί στο τοπίο και το δροσερό αεράκι προμηνύει τον ερχομό του χειμώνα. Οι καπνισμένες καμινάδες του χωριού σε έχουν ήδη προϊδεάσει.
 

 
 
Η διαδρομή μέχρι το 22ο χιλιόμετρο είναι σταθερά ανοδική, με μικρά ξέφωτα που προσφέρουν θέα που κόβει την ανάσα. Βρίσκεσαι πλέον στον πυρήνα του δάσους και δεν ακούς κανέναν ήχο ανθρώπινης δραστηριότητας – μόνο το ποτάμι και την ανάσα σου. Η βλάστηση οργιάζει, και μόνο το μονοπάτι μαρτυρά ότι κάποτε πέρασε άνθρωπος από εκεί.Στο 19ο χλμ. βρίσκεται ο κεντρικός σταθμός “Σίλη”. Από εκεί και για τα επόμενα εννέα περίπου χιλιόμετρα, μέχρι να τον ξανασυναντήσεις, τα ίχνη αρκούδας ήταν συνεχόμενα!
 

 
 

Οι εναλλαγές της βλάστησης από οξιές σε πλατάνια, σημύδες και πεύκα είναι συνεχείς, και ο ήλιος με δυσκολία διαπερνά τις φυλλωσιές. Η κατάβαση έχει αρχίσει, και χρειάζεται προσοχή· η κούραση έχει ήδη μειώσει τα αντανακλαστικά και την ελαστικότητα των αρθρώσεων. Τα τελευταία 8 χλμ. αποτελούν μια υπέροχη παραποτάμια διαδρομή κάτω από τα πλατάνια, με ήπιες κλίσεις και θέα που σε μαγνητίζει.

Ένας αγώνας, εκτός από τη διαδρομή του, κρίνεται και από την οργάνωση και τη φιλοξενία των κατοίκων και των εθελοντών. Σε αυτά τα σημεία ο VFT παίρνει άριστα. Σε όλους τους σταθμούς οι εθελοντές ήταν πρόθυμοι, εξυπηρετικοί και χαμογελαστοί, ενώ η σήμανση μέσα στο βουνό ήταν άψογη.  
 
Σας προτείνω ανεπιφύλακτα να βάλετε τον αγώνα αυτό στο καλεντάρι σας για την επόμενη χρονιά. Θα σας μείνει αξέχαστος!